Son yıllarda herşey eskiye oranla çok daha hızlı değişiyor. Bilimsel bilgiler, teknoloji, piyasalar, politika ve siyaset, sosyo-ekonomik yapı, insan profili ve iş yapma şekilleri vb.  Değişimi yönetme becerisi (manevra kabiliyeti) bireylerin ve işletmelerin başlıca varolma koşulu haline geliyor. Hızlı değişimlerin yarattığı kaos ortamında var olmak , sisli havada hız yapmaya benziyor. İlerlemek için sezgisel ve yaratıcı aklın rehberliğine daha fazla ihtiyaç var. Bu durum her zamankinden daha iyi organize olmayı gerektiriyor.

Organize olmak , ister birey olalım, ister kurum , tüm hücrelerimizle kim olduğumuzun , nereye ve neden gitmek istediğimizin farkında olmayı gerektiriyor. En küçük bir atalet ve zaman kaybetme lüksümüz yok. İşe yaramayan alışkanlık ve tutumlarımızı bir kenara bırakıp stratejik ve yaratıcı düşünmek, potansiyelimizi maksimize etmek durumundayız. Bu nedenle liderlik ve koçluk programları hızla yayılıyor .

İnsan, bir süredir işletmelerin en önemli varlığı durumunda. Norwest CEO’su Dick Kovacevich “Stratejik planımızı bir uçakta bırakabilirdim ve hiçbir şey olmazdı. Kimse onu uygulayamazdı. Başarımız planlamayla ilgili değil. uygulamayla ilgili.” derken, insan kaynaklarının önemini çarpıcı bir şekilde vurguluyor.

Günümüzde İK departmanları , işletmelerin stratejik ortakları, İnsan Kaynakları Yönetimi, Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi haline geldi. Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, geleceğe odaklanarak doğru insanı işe alma, geliştirme ve elde tutma işlevlerine sahip .

İnsan, beden, zihin, kalp ve ruh olmak üzere , dünyanın en karmaşık dört boyutlu sistemi. Bu durumda, İK’cılar doğru kişiyi işe aldığını nasıl biliyor? Onları geliştirmek ve elde tutmak için neler yapıyor? İK’ cılar ne tür becerilere ihtiyaç duyuyorlar? Kendilerine ne kadar yatırım yapmaktalar? Soruları akla geliyor.

Yaşamsal olarak bir işletme, bireyden farklı değildir. İkisi de sistemdir . Sistemler, “birimiz hepimiz,hepimiz birimiz için” ilkesiyle yaşarlar. Sistemin bir parçası çalışmazsa tüm sistem bundan olumsuz etkilenir.. Sistemin yaşaması için öğelerin aynı amaç etrafında toplanmaları ve davranış birlikteliğine sahip olmaları gerekir.

Örneğin, insan ulvi bir amaç taşıyorsa  kalp, zihin ve beden bütünlüğüne ulaşır, motivasyonu artar ve enerjisi yükselerek hızla amacına ulaşır.

İşletmeler de böyledir. Paylaşılan bir vizyon varsa, ekip ruhu, uyumlu ilişkiler ve işbirlikçi bir ortam da vardır. Kendi vizyonlarıyla kurumsal vizyonun bütünleştiği sistemde yer alan insan kaynakları, değer yaratmaya hazır hale gelirler. Kendilerini değerli hissettiklerinden motivasyonları artar, kurumsal performans yükselir ve işletmenin vizyonu gerçekleşir.

Bu noktada stratejik insan kaynakları yönetimi çok önemli sorumluluklar yükleniyor. Bütünsel performansı artırması için işbirlikçi  ilişkiler geliştiripbütünleştirici liderlik rolünü sahiplenmesi gerekiyor. Peki İK’cılar kendini güncellemiyorsa o zaman stratejik insan kaynakları yönetiminden bahsedilebilir mi? İşletmelerin stratejik ortağı olarak İK’cılar , bir kartal misali bütüncül (integral ) bakış açısı  geliştirmek ve  alet çantalarına koçluğu mutlaka koymak zorundalar.

Stratejik İKY, geleceğin organizasyonunu da şimdiden yaratmak zorunda.Uzun bir süredir Y Kuşağı’nın iş yapma şekillerinin meşgul ettiği işletme yöneticileri yakında Z Kuşağı ile karşılaşacaklar. Z ‘ler komutlardan hoşlanmayan, özgür mizaçlı , sezgisel ve yaratıcı bir kuşak. Bu kuşağın potansiyelinden faydalanmak için işletmelerde yöneticilere değil, koç yöneticilere yani liderlere ihtiyaç var.

Sektörlerinin lideri olan şirketler, bir süredir koçluk sunan bir kulture sahipler. Yetenekleri çekip elde tutmak , sürekli öğrenen esnek ve dinamik organizasyonlar yaratmak için koçluktan yararlanıyorlar. Gelecekte de yararlanmaya devam edecekler.

Stratejik İKY olarak  koçluk sunan bir kültüre geçmek için neyi bekliyorsunuz?

Hatice Yıldıran, PCC,MBA, Koçluk Eğitmeni

http://isyasami.yenibiris.com/Default.aspx?pageID=238&nID=73067&NewsCatID=326&AuthorID=0